Η θεραπευτική προσέγγιση, εκτός από την αντιμετώπιση της οξείας φάσης και των συμπτωμάτων της νόσου, εστιάζεται κυρίως στην τροποποίηση της εξέλιξης της νόσου, στην πρόληψη των υποτροπών και στην καθυστέρηση της εξέλιξης της αναπηρίας.

Για τη θεραπεία μιας υποτροπής, χορηγούνται μεγάλες δόσεις κορτικοειδών ενδοφλεβίως για 3-5 μέρες, με σκοπό την ανάσχεση της φλεγμονής και την ύφεση των συμπτωμάτων.

Σήμερα υπάρχουν αρκετά φάρμακα τα οποία μπορούν να τροποποιήσουν την εξέλιξη της νόσου. Οι δύο βασικές κατηγορίες είναι τα νοσοτροποπoιητικά και τα ανοσοκατασταλτικά. Τα φάρμακα αυτά μειώνουν τη συχνότητα των υποτροπών, την εκφυλιστική δράση της πολλαπλής σκλήρυνσης και κατά συνέπεια επιβραδύνουν την εμφάνιση της αναπηρίας¹ .