Υπάρχουν τρεις μεγάλες ομάδες καρκίνου του θυρεοειδούς με βάση την προέλευση των καρκινικών κυττάρων και την κλινική συμπεριφορά του όγκου. Η θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς διαφέρει μεταξύ αυτών των τύπων, αλλά σχεδόν πάντα περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του θυρεοειδούς αδένα. Μετά από χειρουργική επέμβαση, σε πολλούς αλλά όχι σε όλους τους ασθενείς, ο υπολειπόμενος θυρεοειδής ιστός μπορεί να καταστραφεί μέσω θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο.

Ενώ η πλειοψηφία των διαφοροποιημένων καρκίνων του θυρεοειδούς είναι θεραπεύσιμη, η περίπτωση του ανθεκτικού στο ραδιενεργό Ιώδιο, είτε είναι τοπικά προχωρημένος, είτε είναι μεταστατικός, είναι πιο δύσκολο να θεραπευτεί και συνδέεται με χαμηλότερο ποσοστό επιβίωσης των ασθενών.

Η χημειοθεραπεία έχει χαμηλά ποσοστά ανταπόκρισης / επιβίωσης και σημαντική τοξικότητα σε ασθενείς με καρκίνο ανθεκτικό στο ραδιενεργό ιώδιο. Με την κυκλοφορία των ογκολογικών θεραπειών ακριβείας, ορισμένες από τις περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με βάση τη συγκεκριμένη μετάλλαξη που φέρουν στο γονιδίωμα τους.