Ο αμφιβληστροειδής περιέχει επίσης πολλά μικρά και ευαίσθητα αιμοφόρα αγγεία (τριχοειδή) που παρέχουν οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους φωτοϋποδοχείς.

Στον διαβήτη, η ποσότητα σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα είναι υψηλότερη από το κανονικό. Εάν δεν ελεγχθεί, το υψηλό σάκχαρο στο αίμα μπορεί να βλάψει τα τριχοειδή στον αμφιβληστροειδή.

Τα τριχοειδή που έχουν υποστεί αλλοιώσεις προκαλούν απελευθέρωση μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται αγγειακός ενδοθηλιακός αυξητικός παράγοντας (VEGF). Ο VEGF προκαλεί διαρροή συστατικών του αίματος από τα τριχοειδή στην ωχρά κηλίδα. Διεγείρει επίσης την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων (νεοαγγείωση), η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει στη διαρροή υγρού και τη δημιουργία οιδήματος, γνωστού ως Διαβητικό Οίδημα της Ωχράς Κηλίδας (ΔΟΩ), το οποίο διαταράσσει τη δομή στην ωχρά κηλίδα οδηγώντας σε μείωση ή απώλεια της κεντρικής όρασης.